Zasady działania stabilizatora na kręgosłup

Date 14 listopada, 2022 Author By admin Category Zabiegi pielęgnacyjne

Dolna część pleców jest uważana za drugą najbardziej narażoną część kręgosłupa, ponieważ przenosi największe obciążenia. To dlatego ból dolnej części pleców jest najczęstszym objawem zgłaszanym do lekarza. Na schorzenie bardziej narażone są osoby, których aktywność zawodowa wymaga ciągłego przebywania w statycznej pozycji (pracownicy biurowi, kierowcy itp.) lub nadmiernego użycia siły (sportowcy itp.), osoby o nadmiernej masie ciała. W takich przypadkach lekarz zaleca nosić stabilizator na kręgosłup.

Zasada działania stabilizatora na kręgosłup

Mięśnie stają się bardziej rozluźnione i poprawia się krążenie krwi, co ułatwia szybkie gojenie się uszkodzonych tkanek i eliminuje ból.
Kręgi są chronione przed dalszymi przemieszczeniami i uszkodzeniami, co zatrzymuje rozwój choroby

Istnieją stabilizatory na kręgosłup o różnym stopniu sztywności (zobacz np. te dostępne na https://www.orteo.pl/ortezy-tulowia). Wybór fiksacji zależy od tego, jak poważne jest Twoje schorzenie. Im poważniejsze jest Twoje schorzenie, tym sztywniejszy musi być aparat.

• Stabilizatory sztywnego mocowania (stosowane przy złamaniach kompresyjnych kręgosłupa, zwichnięciach kręgów, unieruchomieniu pooperacyjnym itp.);
• Półsztywne aparaty unieruchamiające (w okresach ostrej choroby przewlekłej, w celu zmniejszenia lub wyeliminowania bólu);
• Łagodna fiksacja (w przypadku zmian zwyrodnieniowych w tej okolicy kręgosłupa, stosowana podczas obciążeń — długiego chodzenia, prac ogrodniczych, domowych itp.)

W zależności od tego, gdzie i w jakim obszarze kręgosłupa wymagane jest wsparcie, stosuje się różne aparaty ortopedyczne:

• Aparat piersiowo-lędźwiowo-krzyżowy
• Aparat lędźwiowo-krzyżowy
• Aparaty na kręgosłup lędźwiowy

Wybór odpowiedniego dla siebie stabilizatora na kręgosłup powinien być oparty przede wszystkim na zaleceniach lekarza.

Stabilizator piersiowo-lędźwiowo-krzyżowy

Orteza piersiowo-lędźwiowo-krzyżowa zapewnia dwa rodzaje odciążenia:

• Poziomy — występuje dzięki pasom napinającym, które wprowadzają barki, obojczyki w prawidłową anatomiczną pozycję i obniżają łopatki.
• Pionowy — występuje dzięki symulowanym żebrom usztywniającym, które przejmują część obciążeń i rozkładają je na zdrowe obszary.

Dzięki ciasnemu dopasowaniu istnieje wsparcie i stabilność, skurcz w pobliżu kręgów zostaje złagodzony, czyli normalizuje się napięcie mięśniowe, a korzenie rdzenia kręgowego nie ulegają uszkodzeniu.

Zastosowanie:

• Skolioza w stadium 2-3-4;
• Kifoza w stadium 2-3-4;
• Przepukliny międzykręgowe w kręgosłupie piersiowym;
• Osteochondroza kręgosłupa piersiowego w ostrej fazie;
• Osteoporoza
• Spondylolisteza (przemieszczenie kręgów) w odcinku piersiowym;
• Urazy, operacje na kręgosłupie piersiowym.

Oprócz modeli dla dorosłych istnieją dziecięce aparaty ortopedyczne (piersiowo-lędźwiowo-krzyżowe) o tej samej funkcji.

Stabilizator lędźwiowo-krzyżowy i lędźwiowy

Stabilizatory zapewniają półsztywne lub umiarkowane umocowanie. Zintegrowane żebra redystrybuują nacisk z bolącego obszaru na zdrowy obszar, aby złagodzić ból.

Aparat lędźwiowy jest mniejszy niż aparat lędźwiowo-krzyżowy. Orteza lędźwiowa może zastąpić ortezę lędźwiowo-krzyżową.